Όταν ο Λύκος δεν είναι εδώ, της Άννας Ραζή

του Άγγελου Ρωμανού

Όταν έχεις γράψει ένα δυνατό βιβλίο σαν το Malordo στο Κλάριτι Χολ, έχεις θέσει ήδη πολύ ψηλά τον πήχη και πρέπει η συνέχεια του, να είναι εξίσου δυνατή και εντυπωσιακή. Όταν ο Λύκος δεν είναι εδώ. Οι αγαπημένοι χαρακτήρες του Malordo επιστρέφουν, η Μάρτζι, ο Φίλιπ, ο Νικολά. Και ξαφνικά οι ισορροπίες ανατρέπονται. Αντιλαμβανόμαστε πως δεν γνωρίζουμε πράγματα για εκείνους, πως από το ένα βιβλίο στο άλλο, εξελίχθησαν όπως εξελιχθήκαμε κι εμείς. Άλλαξαν, πήραν άλλες αποφάσεις, δυνάμωσαν ή αποδυναμώθηκαν για να έρθουν να μας συναντήσουν όχι πλέον στο υγρό και ψυχρό αγγλικό τοπίο αλλά σε μια πιο ραφιναρισμένη γαλλική επαρχία αλλά και στο Παρίσι. Μια σειρά ανεξιχνίαστων δολοφονιών, όπου τα θύματα είναι ντυμένα σαν ηρωίδες παραμυθιών και ο δολοφόνος φαίνεται να είναι ο κακός Λύκος, θα φέρουν ξανά τον Φιλίπ στη ζωή της Μάρτζι Μακ Ίαν, που όπως θα δούμε από την αρχή κιόλας, μέσα σε αυτά τα τέσσερα χρόνια που μεσολάβησαν από το ένα βιβλίο στο άλλο, είχαν χωρίσει.

Γρήγορες σκηνές, έντονη πλοκή, ήχοι, μυρωδιές και αισθήσεις να μεταφέρονται εντυπωσιακά μέσα στις σελίδες του βιβλίου. Η χαρακτηριστική γραφή της συγγραφέως, εμφανής και εδώ. Κι ενώ διαβάζεις το βιβλίο και η ιστορία κυλά σε μια ροή, το υποσυνείδητό σου, σε ενημερώνει πως τα πράγματα ίσως δεν είναι όπως ακριβώς φαίνονται. Έντονες διακειμενικές αναφορές με το προηγούμενο βιβλίο έρχονται να ανατρέψουν τα γεγονότα και το τέλος, κατ΄ εμέ, συγκλονιστικό.

Ενώ μπορούν να διαβαστούν ως ξεχωριστά βιβλία, σίγουρα όποιος έχει διαβάσει το πρώτο θα λατρέψει το όταν ο Λύκος δεν είναι εδώ, αλλά και όποιος διαβάσει το δεύτερο, θα αναζητήσει στα βιβλιοπωλεία το πρώτο να δει πως άρχισαν όλα. Όσο για εμένα, αναμένω υπομονετικά το τρίτο και τελευταίο του μέρος.