Νικολίνα Λέκκα έμπνευση από «Φιλί δίπλα στο παράθυρο»

 

Δώσε μου το χέρι σου

Έλα μαζί μου εδώ στην άκρη

Άσε το βραδινό φως της πόλης

βελούδινη σκιά να πέσει πάνω σου.

 

Γύρε το κεφάλι σου στον ώμο μου

Κρύψε το πρόσωπο σου στο δικό μου

Τέντωσε τον ολόλευκο λαιμό σου

Να φανεί το αίμα στη φλέβα όπως χτυπά.

 

Δώσε μου τα χείλη σου

Με πλημμύρισε η γεύση σου

Λιώνει και κυλάει στο στόμα μου

Γλυκαίνει ο έρωτας τον ουρανίσκο.

 

Κρύψε το πρόσωπό σου στο δικό μου

Δεν υπάρχουμε πια εγώ και εσύ

Υπάρχουμε μόνο οι εραστές

Εραστές του απρόσωπου φιλιού στη σκιά.

 

Φίλησέ με, ξεψύχησε στο στόμα μου

Δώσε πνοή στη σάρκα μου

Ζήσε μέσα από μένα

Δες με τα μάτια μου, άγγιξε με τα χέρια μου.

 

Γίνε αυτή τη μοναδική νύχτα

Ο σκοτεινός, οδυνηρός έρωτάς μου

Γίνε η ερωμένη που θα λυτρώσει τη ψυχή μου

Το φιλί που θα έχει τη γεύση της αβύσσου.

 

Νικολίνα Λέκκα 

Έμπνευση από «Φιλί δίπλα στο παράθυρο», 1891, Έντβαρτ Μουνκ

 

Οι συγγραφείς της Anima για όλον τον Οκτώβρη γράφουν ποίηση με έμπνευση πίνακες μεγάλων ζωγράφων της επιλογής τους.